Zespół Rzeczoznawców przedstawia swoją opinię

Czytaj więcej:

Niniejszy dokument nie stanowi oficjalnej wykładni przepisów prawa i nie może być stosowany jako podstawa prawna do rozstrzygnięć w indywidualnych sprawach. Opinie i propozycje zawarte w stanowiskach Małopolskiej Okręgowej Izby Architektów RP należy traktować jako materiał pomocniczy.

Kraków, 11 lutego 2018r.

OPINIA nr ZR 69

Zespołu Rzeczoznawców
przy Radzie Małopolskiej Okręgowej Izby Architektów RP

Treść zapytania:

Zwracam się z wnioskiem o wydanie opinii w jakiej sytuacji wielokondygnacyjny budynek użyteczności publicznej nie wymaga zastosowania dźwigu – windy.

W odpowiedzi przedstawiamy nasze stanowisko:

Stan prawny:

Rozporządzenie Ministra infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r w sprawie warunków technicznych jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz.U.2015.1422 z dnia 2015. 09.18 wraz z późniejszymi zmianami)

§ 54. [Dźwig osobowy]
1. (25) Budynek użyteczności publicznej, budynek mieszkalny wielorodzinny, budynek zamieszkania zbiorowego, z wyłączeniem budynków zamieszkania zbiorowego na terenach zamkniętych, oraz każdy inny budynek mający najwyższą kondygnację z pomieszczeniami przeznaczonymi na pobyt więcej niż 50 osób, w których różnica poziomów posadzek pomiędzy pierwszą a najwyższą kondygnacją nadziemną, niestanowiącą drugiego poziomu w mieszkaniu dwupoziomowym, przekracza 9,5 m, a także mający dwie lub więcej kondygnacji nadziemnych budynek opieki zdrowotnej i budynek opieki społecznej, należy wyposażyć w dźwig osobowy.

§ 55. [Przystosowanie dla osób niepełnosprawnych]
2. (27) W niskim budynku zamieszkania zbiorowego i budynku użyteczności publicznej, niewymagającym wyposażenia w dźwigi, o których mowa w § 54 ust. 1, należy zainstalować urządzenia techniczne zapewniające osobom niepełnosprawnym dostęp na kondygnacje z pomieszczeniami użytkowymi, z których mogą korzystać. Nie dotyczy to budynków zamieszkania zbiorowego na terenach zamkniętych.

Opinia:

Z  paragrafu 54 ust.1 oraz paragrafu 55 ust.2 Warunków Technicznych wynika, że w budynkach użyteczności publicznej, w których najwyższa kondygnacja nadziemna znajduje się nie wyżej niż 9,5 m nad pierwszą kondygnacją nadziemną, można nie stosować dźwigów osobowych, pod warunkiem zainstalowania urządzeń technicznych zapewniających osobom niepełnosprawnych dostęp na te kondygnacje.

Budynki użyteczności publicznej, w których różnica poziomów posadzek pomiędzy pierwszą  a najwyższą kondygnacją nadziemną przekracza 9,5 m, należy bezwzględnie wyposażać w dźwigi osobowe.

Niezależnie od powyższych wymagań, budynki opieki zdrowotnej i budynki opieki społecznej, posiadające dwie lub więcej kondygnacji, należy wyposażać w dźwigi osobowe.

Przykład 1. Budynek użyteczności publicznej, w którym posadzka najwyższej kondygnacji nadziemnej jest położona na wysokości poniżej 9,5 m nad posadzką pierwszej kondygnacji nadziemnej i nie znajdują się na najwyższej i pośrednich poziomach    pomieszczenia na pobyt więcej niż 50 osób, może nie być wyposażony w dźwigi osobowe pod warunkiem zainstalowania urządzeń technicznych zapewniających osobom niepełnosprawnym dostęp do tych kondygnacji.

Przykład 2. Budynek użyteczności publicznej, w którym posadzka najwyższej kondygnacji nadziemnej jest położona na wysokości poniżej 9,5 m nad posadzką pierwszej kondygnacji nadziemnej oraz znajdują się na najwyższej i pośrednich poziomach pomieszczenia na pobyt więcej niż 50 osób, może nie być wyposażony w dźwigi osobowe pod warunkiem zainstalowania urządzeń technicznych zapewniających osobom niepełnosprawnym dostęp do tych kondygnacji.

Przykład 3. Budynek użyteczności publicznej, w którym posadzka najwyższej kondygnacji nadziemnej jest położona na wysokości powyżej 9,5 m nad posadzką pierwszej kondygnacji nadziemnej, bez względu na to, czy znajdują się w nim pomieszczenia na pobyt więcej niż 50 osób, należy wyposażyć w dźwigi osobowe.

 
arch. Wojciech Dobrzański,
Koordynator Zespołu Rzeczoznawców
przy Radzie Małopolskiej Okręgowej IARP